Wspomnienie św. Teresy od Dzieciątka Jezus, które przypada w kalendarzu liturgicznym 1 października, to także dzień patronalny dzieci i młodzieży ze wspólnoty Terezjańskiego Apostolstwa Ufności. W swojej formacji poznają postać Małej Świętej oraz uczą się od niej postawy dziecięctwa duchowego wobec naszego Ojca w Niebie.
Wspólnota TAU z Ostrowi Mazowieckiej
W czwartek 1 października, razem z Siostrami Terezjankami uczestniczyliśmy we Mszy Św. w naszym parafialnym kościele pw. Wniebowzięcia NMP w Ostrowi Mazowieckiej. Czytaliśmy Modlitwę wiernych oraz włączyliśmy się w prowadzenie modlitwy różańcowej. Po Mszy św., aby przedłużyć nasze świętowanie, w atmosferze radości, udaliśmy się na uroczystą kolację. Poniżej zamieszczamy nasze refleksje z tego wyjątkowego spotkania.
Co czułam tego dnia? Idąc do domu sióstr po szkole, czułam ulgę i spokój oraz radość z tego, że będę mogła odciąć się chociaż na jakiś czas od tego, co zajmuje mi głowę, czyli od szkoły oraz będę mogła zająć się świętem naszej Tereski i Sióstr. Moje serce przepełniało takie pozytywne uczucie, co też wynikało z tego, że cieszyłam się na spotkanie z tauowskim przyjaciółmi, Siostrami i s. Nikodemą… Naprawdę, u Sióstr czuję się tak dobrze… Przed Mszą św. pomogłam Wiktorii w przygotowywaniu stołu do wspólnego świętowania. Na Mszę św. szłam z uczuciem nadziei, myśląc: “Tak, znowu spotkam się z Moim Bogiem!”. Moje serce przepełniała radość ze spotkania z Panem, radość z tego, że będąc z Nim nie muszę niczego się obawiać, mogę oddać się tylko Jemu i ze wszystkimi świętować ten dzień! Nie mogłam ukryć łez… ale łez szczęścia, że jestem tu z Panem, że mogę być w naszej wspólnocie i razem z Siostrami i wszystkimi przyjaciółmi ze wspólnoty mogę modlić się i dziękować Bogu za to, że posłał naszą wspaniałą św. Tereskę, aby głosiła przez prostotę Słowo Życia. Modlitwa różańcowa dała mi możliwość zawierzenia Maryi i Bogu ważnych dla mnie spraw, a także wyciszenie mojego wnętrza. Późniejsze świętowanie w domu Sióstr również sprawiło mi wiele radości. Karteczki z cytatem od naszej św. Tereski są takie śliczne, mam swoją przy sobie i często ją czytam. Później zastanawiałam się i rozważałam, co miałby znaczyć cytat, który otrzymałam. Czas ten spędziłam w wyjątkowy sposób! Pyszny tort kochanej s. Judyty, która upiekła go specjalnie dla nas, rozmowy z przyjaciółmi i s. Nikodemą sprawiły, że ten czas był wspaniały! Dziękuję Bogu za ten czas… Czas to szczęście, a szczególnie ten spędzony z bliskimi mojemu sercu ludźmi. Św. Tereska jest dla mnie idealnym przykładem do naśladowania i nauczycielką. Dzięki Niej już wiem, że „nie mając nic wszystko otrzymam od Pana”. Otrzymałam już tak wiele.. dziękuję! [N.]
Było to już moje 4 takie spotkanie od kiedy jestem we wspólnocie TAU. Było ono wyjątkowe, ponieważ ten rok był dla mnie wyjątkowo ciężki i potrzebowałem wrócić do wspólnoty i na Eucharystię. Szczególnych przygotowań osobiście nie miałem, ale czułem się potrzebny w szykowaniu upominku dla naszych Sióstr. Samą Eucharystię przeżywałem dość mocno, gdyż pierwszy raz od dłuższego czasu byłem u spowiedzi i zrzuciłem z siebie „cały balast”. Potrzebowałem takiego kompletnego „resetu”, a jedynym miejscem, gdzie mogłem tego zaznać była właśnie wspólnota i wspólna Eucharystia. Podczas spotkania z TAU-owiczami w salce czułem się jak w domu, atmosfera była bardzo przyjemna, taka jaka zawsze bywała na spotkaniach wspólnoty, jako jeden ze starszych mogłem przyglądać się młodszym TAU-owiczom i rozmawiać jak się czują, czy im się podobało, jak oni to przeżyli. Czułem się dla nich jak taki starszy brat, który opiekuje się młodszym rodzeństwem, a wszyscy TAU-owicze są dla mnie jak rodzeństwo. Ten dzień przeżyłem bardzo mocno. To spotkanie było tym, czego szukałem przez cały ten okres pandemii. Jestem bardzo wdzięczny wszystkim TAU-owiczom i siostrze Nikodemie za to spotkanie, w tak dobrej, rodzinnej atmosferze. UFAJ! [K.]
Nie ukrywam, że nie mogłem doczekać się pierwszego października i wspomnienia św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Obawiałem się, że nie będę w stanie się pojawić z powodu studiów, ale szczęśliwie tak się złożyło, że z racji na obecną sytuację zajęcia były prowadzone w trybie online. Przed Mszą razem z pozostałymi TAU-owiczami przygotowywaliśmy się do Eucharystii. Podziękowania, które składaliśmy Siostrom na długo zostaną w mojej pamięci. Dziękuję za cały trud i troskę jaki s. Nikodema razem z pozostałymi współsiostrami wkłada w naszą formację i rozwój. Po Mszy św. był różaniec, który wspominam dość męcząco, co nie zmienia faktu, że wyniknęło z niego dobro. Dzięki temu staram się w miarę regularnie uczęszczać na różaniec podczas tygodnia. Późniejsza wieczerza będzie przeżyciem niezapomnianym. Pomimo wielu nowych twarzy atmosfera panująca we wspólnocie pozostała bez zmian: panuje serdeczność, radość i pragnienie dobra dla drugiej osoby. Bardzo się cieszę, że mogłem spędzić ten czas z s. Nikodemą i przyjaciółmi. Uważam go za niezwykle budujący i motywujący do dalszego działania. Dzięki niemu mogłem lepiej poznać pozostałe osoby ze wspólnoty, to z czym się stykają na co dzień i po prostu spędzić czas w miłej i serdecznej atmosferze. [J.]
Wspólnota TAU z Suwałk
Na wspomnienie św. Teresy od Dzieciątka Jezus zrobiliśmy karteczki z jej cytatami, które później zostały rozdane w parafii św. Aleksandra w Suwałkach. Spotkaliśmy się również we wspólnocie. Rozważaliśmy nad postacią św. Tereski i jej przesłaniem, bardziej zapoznaliśmy się ze sobą przy jedzeniu pysznej pizzy i mega dobrych słodyczy. Był to wspaniały czas który z pewnością powtórzymy wiele razy!
Wspólnota TAU z Warki
W Warce obchody związane ze świętem naszej patronki rozpoczęły się tak naprawdę w niedzielę poprzedzającą 1. dzień października. Już wtedy nasza wspólnota chciała “narobić nieco szumu” związanego z postacią tak bliską naszym sercom. Pomogła w tym nasza relacja z samą św. Teresą, zdolności aktorskie oraz Zgromadzenie Sióstr Karmelitanek Bosych w Warszawie, które udostępniły nam habit, taki sam jak ten, w który codziennie ubierała się św. Teresa. I tak oto kopia żywej św. Teresy pojawiła się na Mszach zapraszając na swoją czwartkową uroczystość. Dodatkowo na Mszy dziecięcej z chęcią odpowiadała na wszelkie trudne pytania zadawane przez najmłodszych parafian.
Dzień 1 października był dla nas wyjątkowy. Świętowanie rozpoczęliśmy, wspólnie z liczną reprezentacją naszej parafii, Mszą Święta, którą w intencji całej wspólnoty Terezjańskiego Apostolstwa Ufności odprawili ks. Tomek Kołodziejski oraz ks. Przemek Bogusz. To wielka radość dla nas móc gromadzić się na Eucharystii wśród swoich najbliższych i wspólnie dziękować za wybranie nas do realizowania niecnych planów naszej patronki. Po Mszy odmówiliśmy różaniec – do tajemnic różańcowych wprowadzały nas słowa św. Teresy, tuż po nim czuwaliśmy przy Panu Jezusie w Najświętszym Sakramencie dziękując za życie św. Tereski oraz wszelkie dobro, którego możemy doświadczyć za Jej pośrednictwem.
Z racji tego, że w październiku wieczory piątkowe spędzamy na modlitwie różańcowej – nie mogliśmy darować sobie, aby 2 dzień października nie był przedłużeniem święta Małej Tereski. Ten różaniec był wyjątkowy – modliliśmy się w intencji misji z którymi mamy wspólną patronkę. Podczas różańca nie zabrakło symboli jakimi są kolory poszczególnych kontynentów na których prowadzone są misję, oraz muzyki charakterystycznej dla danych krajów, które otaczaliśmy modlitwą różańcową.
To dobry czas, cieszymy się ogromnie, że św. Teresa nie jest ważna już tylko dla nas, ale również dla całej naszej parafii, która licznie włącza się we wszystkie inicjatywy podejmowane przez nas. Św. Teresa działa tak jak obiecała – doświadczamy tego z każdym dniem coraz mocniej! [Luiza Lutek]