„Z jaką żarliwością prosiłam (Najświętszą Maryję Pannę), by mnie nieustannie strzegła i wkrótce ziściła moje marzenie o ukryciu się w cieniu Jej dziewiczego płaszcza (…)
Zrozumiałam, że w Karmelu znajdę naprawdę płaszcz Najświętszej Dziewicy,
toteż ku tej urodzajnej górze zwracały się wszystkie moje pragnienia”.
św. Teresa od Dzieciątka Jezus

Zgromadzenie Sióstr św. Teresy od Dzieciątka Jezus, jako żywy organizm w Kościele podejmuje wysiłek i refleksję nad próbą scharakteryzowania własnej tożsamości. Jednym z ważnych elementów była refleksja na temat duchowego związku Zgromadzenia z Karmelem. Pytaniem zasadniczym było: Czy i jakie więzy powinny łączyć Zgromadzenie Terezjanek z wielką Rodziną Karmelitańską? Poszukiwanie odpowiedzi na pytanie miało swe głębokie uzasadnienie ze względu na duchową Patronkę i Mistrzynię Zgromadzenia – św. Teresę od Dzieciątka Jezus, której to świętość dojrzewała na żyznej glebie Karmelu.

W konsekwencji, duchowa droga Teresy nazwana przez nią małą drogą, wyrosła również na gruncie duchowości karmelitańskiej. Duchowość Teresy z Lisieux tzw. droga dziecięctwa duchowego, została przekazana przez Założyciela Zgromadzeniu Sióstr św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Wydaje się zatem słuszne, by Zgromadzenie wciąż zgłębiało własne podobieństwo ze środowiskiem karmelitańskim. Stąd też siostry podjęły konkretne działania zmierzające do prawnego uregulowania i zatwierdzenia związku Zgromadzenia Terezjanek z Karmelem. Dokonało się ono 9 maja 1991 roku. W tym roku przypada trzydziesta rocznica jego zatwierdzenia.

Wspominając rocznicę przynależności do wielkiej Rodziny karmelitańskiej wyrażamy Bogu dziękczynienie za udział we wszystkich duchowych łaskach Karmelu oraz przywilej korzystania z Liturgii Zakonu Karmelitańskiego. Na mocy tejże przynależności nasze Zgromadzenie oraz Zakon Ojców Karmelitów mają prawo do wzajemnej łączności, współpracy i świadczenia sobie pomocy, zachowując jednocześnie własną odrębność i jurysdykcję.Stąd też siostry, w miarę możliwości, korzystają z duchowości karmelitańskiej w ramach rekolekcji i zjazdów formacyjnych, także w ośrodkach prowadzonych przez Ojców Karmelitów. Ponadto Siostry Zgromadzenia w wyniku przyłączenia do Karmelu, mają obowiązek noszenia Szkaplerza Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel. Fakt agregacja do Karmelu pogłębia w siostrach nieustanną potrzebę odkrywania ducha Patronki Zgromadzenia, poprzez dokładne poznanie środowiska i kontekstu jej życia, oraz duchowych źródeł, z których czerpała w drodze do świętości.

W Kościele bogactwo charyzmatów wzajemnie się przenika i uzupełnia, a zatem fakt agregacji Zgromadzenia Sióstr św. Teresy od Dzieciątka Jezus do Zakonu Karmelitów Bosych ukazuje to obopólne wspieranie się i ubogacanie w wymiarze duchowym.

MODLITWA DO MATKI BOŻEJ SZKAPLERZNEJ

Niepokalana Dziewico, Królowo Karmelu i Matko Szkaplerza świętego.
Ty okiem specjalnej opieki patrzysz na każdego, kto odziany jest Twą szatą –
Szkaplerzem świętym. Spojrzyj i na mnie łaskawie i okryj mnie płaszczem swej macierzyńskiej opieki. Wspomóż moją słabość swoją potęgą, oświecaj swą mądrością ciemności mojego serca,
pomnażaj we mnie wiarę, nadzieję i miłość. Racz ozdobić moją duszę takimi cnotami oraz łaskami, aby zawsze była droga Tobie i Twojemu Synowi, Jezusowi Chrystusowi,
który żyje i króluje na wieki wieków. Amen.

s. Dawida Prusińska CST