W poniedziałek po Zesłaniu Ducha Świętego w całym Kościele katolickim w obrządku łacińskim, obchodzimy wspomnienie obowiązkowe Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła. Geneza kultu Maryi jako Matki Kościoła sięga intuicji pierwszych chrześcijan, którzy dość wcześnie nabrali przeświadczenia, że Maryja jest ich Matką. Św. Augustyn nazywa Maryję Matką członków Chrystusa, bo poprzez swą miłość współpracowała w nowych narodzinach wiernych w Kościele. Papież Leon Wielki podkreśla, że Maryja jest Matką zarówno Chrystusa, jak i członków Jego mistycznego Ciała, czyli Kościoła.
W duchowości terezjańskiej bardzo istotne miejsce zajmuje miłość i pobożność do Matki Bożej. Szczególnie uroczyście obchodzone jest święto Matki Kościoła jako jedno z głównych świąt Zgromadzenia.
Duch maryjny od początku powstania Zgromadzenia krzewi się w sercach sióstr głównie przez naśladowanie Niepokalanej, która świeci całej społeczności wybranych przez wzór cnót. Maryja ukazuje wartość kontemplacji, ale też jest wzorem doskonałego wypełnienia obowiązków. W niej odzwierciedla się harmonijne zespolenie ziemskich trosk z wzniesieniem serca ku niebu. Założyciel Zgromadzenia Sługa Boży biskup Adolf Piotr Szelążek pisał:
“Do Niej po Chrystusie Panu nasze serca zwraca święta Teresa. Droga do miłości Bożej bez Maryi, Matki Boskiej, pojąć się nie da. (…) Nie jest naprawdę czcicielem św. Teresy, kto nie potęguje w sobie czci do Najświętszej Maryi Panny”.
Zaś św. Teresa od Dzieciątka Jezus, w porywie miłości wyznała:
“Znalazłam swoje miejsce w Kościele, a to miejsce, mój Boże, Ty sam mi ofiarowałeś. W sercu Kościoła, mojej Matki, będę miłością. W ten sposób będę wszystkim”.